YASTAYIM…

Bir ağırlık var üzerimde dostlar,
tarif edemediğim.
Bir kasavet var kalbimde,
nedensiz çözemediğim.
Sorunlu kareler geçer göz önümden,
bakıp bakıp da göremediğim.
‘Bedenimde değil ruhumda sızı’ türküsü,
şimdilerde dinlediğim.
Hoş görme modunda değilim artık,
öfke nöbetlerindeyim.
Çocuklar uçarken cennete bir bir,
kahrolası yerin dibindeyim.
Elimden bir şey gelmez ne çare,
ah yine kederlerdeyim.
Cıvıl cıvıl ‘ben’ gitti gideli,
mıhlanıp kaldım hep yerimdeyim.
Gözüm ufuklarda kulağım orada,
sanki biraz derinlerdeyim.
Kafamda çözümsüz deli sorular,
bir türlü aşamadığım şüphelerdeyim.
Apansız ağrılar, sancılar tutarken,
usulca sokulduğum döşeklerdeyim.
Hasta sanıyor dostlar beni bu ara,
Yastayım şimdi nöbetlerdeyim.